O, olaylara başka bir perspektiften bakmayı ve özenle analiz etmeyi sever. Eva Reich, Jena ve Berlin’de tıp okudu. Onun için, Demokratik Alman Cumhuriyeti (DDR) hem dar hem de küçüktü. Bu durum anne-babasının anlatımlarıyla ilişkili olmalı. Her ikisi de, hayal kırıklığına uğramış, yolu Ruhr havzasından buraya düşen komünistlerdi. Eva’nın en büyük isteği dünyanın diğer bölgelerini görmekti. Bundan dolayı, eşiyle birlikte iki yıllığına, Moskova’nın güneyindeki bir akademisyen şehrine taşındı. İkisi de Rusça öğrendi. Kısa süre içerisinde Rus, Çek ve Polanyalı arkadaşlar edindiler. Eva Reich kendisini, ortak geçmişi olan Orta Avrupa topluluğunun bir parçası olarak görüyordu. Durum böyle olunca o, düşüncelerini Almanya ve Alman sınırlarına hapsedemezdi. 

Berlin’de düzenli olarak edebiyat, felsefe ve günlük konuları tartışmak için toplanan “Cuma Grubu”, Reichların Sovyetler Birliği’nden dönüşünden sonra daha da politikleşti. Eva Reich, Perestroyka sırasında Rus gazeteleri okuyor ve diğerlerini Sovyetler Birliği’nde meydana gelen değişimler konusunda bilgilendiriyordu. DDR’de ülkeyi terk edenler dalgasıyla birlikte “daha fazla oturup durumun analizini yapamayız” görüşüne vardılar. Bir çocuğu Batı’ya geçmişti, diğeri de Batı’ya geçmeye hazırlanıyordu.

Eva Reich ve eşi rejimi eleştiren Rolf Henrich’in Der vormunschaftliche Staat adlı kitabını okumuşlardı. Onun tezlerine katılıyor ve onun analizlerini tartışıyorlardı. Gizli servis onları dinliyordu. Onlar da gizli servisin evlerine dinleme cihazı yerleştirdiğini biliyorlardı. Bärbel Bohley onlara, yeni bir girişim oluşturmak için Grünheide’ye Katja Havemann’a gelmek isteyip istemediklerini sorduğunda, hazır olduklarını söylediler. 

Eylül 1989’da, “Yeni Forum”un çağrısından bir gün sonra, Reich ailesinin oturma odasında çağrıyı imzalamak isteyen insanlar oturuyordu. Yapılması gereken sayısız röportajın ve cevaplanması gereken mektubun olduğu yoğun bir dönem başlamıştı. 

Eva Reich, gündüzleri hastalarıyla tartışıyor, akşamları ve geceleri tartışmalar evde devam ediyordu. Reichların evinde bir nevi telefon santrali vardı. DDR’nin tüm bölgelerinden insanlar telefonla arıyor ve faaliyetleri konusunda bilgi veriyorlardı. 1989 sonbaharında yola çıkış havası esiyordu. 

Eva Reich, Yurttaş Hakları savunucularının, “Merkezi Yuvarlak Masa” toplantılarında DDR hükümeti temsilcileriyle gerekli reformlar üzerine yaptıkları pazarlıkları çelişkili duygularla izliyordu: “Orada çok oturuluyor, çok konuşuluyordu ancak yapılanlar başka işlerdi.” Onun gönül meselesi, arkadaşları ve kendisinin mücadelesini verdiği, Mart 1990’da yapılan özgür seçimlerdi. Eva Reich Birlik 90’ın seçim çalışmaları için işinden altı hafta izin aldı. Çok hareketli bir buçuk yıldan sonra, 1991’de kendi muayenehanesini açtı. Eva Reich bugün gönülden “Pankow Barış Grubu”na bağlı.