Heino Falcke’nın üç farklı tanımı vardır: sözde emekli Erfurtlu piskopos, Doğu Alman Protestanları’nın Musa’sı ve Barışçıl Devrim’in öncü düşünürü. Kendisi, Batı Prusya ve Konigsberg’de büyüdü. Dünya savaşında subay ve Prusya milliyetçisi okul müdürü babasının 1945’de dünyası yıkıldı. Oğlu Heino o vakitler, Hitler gençliğinden çok Lessing ve Stifter okumaktan zevk alıyordu. 

Genç cemaatle tanışınca Hıristiyan oldu. 1946 yılının sonbaharında, Berlin’in Zehlendorf semtindeki Kilise Yüksek Okulu’nda eski hizmetkarların ve savaş malülü eski Genelkurmay subaylarının ortasında teoloji okumaya başladı. Göttingen şehrine taşındı. Hans Joachim İwand’ın yanında Marx okunur ve toplumsal sorular sorulurdu. Ardından Baselli aranağme, Karl Barth’ın yanında yardımcı asistanlık. Falcke, Demokratik Alman Cumhuriyeti’ne (DDR) geri döndü. Orada baskı altında Hıristiyan olmak, gerçek olan Bekennende Kilisesi’ne, Batı’nın devlet ve halk kiliselerinde olunduğundan daha yakın olmaktı. 

1956 yılında Heino Falcke kulağı radyoda Budapeşte’den yayınlanan röportajları dinliyor ve ağlıyordu. 1968 Prag Baharı’nın şiddetle bastırılması, onun sosyalizm rüyasını yerle bir etmiş ancak DDR’nin yaşanır bir ülke haline gelmesi isteğine dokunamamıştı. Falcke, 1972’de Dresden şehrindeki kilise meclisinde yaptığı “İsa kurtuldu-bundan dolayı başkaları için kilise” adlı konuşmasıyla ünlü oldu. Bu konuşmasında Falcke, politik özgürlük ve toplumsal sorumluluğa uygun davranmaya çağırdı. 

‘80’li yıllarda DDR çapında barış, ekoloji ve insan hakları grupları kuruldu. Bunların bir kısmı kiliselerde doğarken kimisi de onun koruyucu çatısı altına girdi. Sosyalist Birlik Partisi’nin devleti kiliseden, özgür düşünceli bu insanları ya ehlileştirmesini ya da onlardan kurtulmasını talep ediyordu. Piskopos Falcke buna direndi. 1989 yılı devriminin birçok öncüsü bu gruplardan çıktı. Falcke, 1989’da barış, adalet ve evrenin korunması için yapılan dünya ekümenik toplantılarının işlerini DDR’de yürüten kişiydi. Sonbahar gelmişti, o büyük özgürlürleştirici Yola Çıkış – ancak bu Yola Çıkış 9 Kasım’dan sonra sanki sele kapılmıştı. Duvarın yıkılmasıyla özgürlük özelleştirilmişti. Ya inanç? “Birlik Sözleşmesi” kiliseleri de birbirine çiviliyordu ancak Batı şartlarına göre. Falcke 2009 tarihinde yayınladığı “Nerede özgürlük?” adlı kitabında “Kilise şimdi ekonomik işletmelerden pazara uygun örgütlenme şekilleri, davranış stratejileri öğrenmekle meşgul. Benim görüşüme göre, kilise daha güçlü bir şekilde [...] sivil toplumun kendi öz örgütlenmelerine dayanmalı.” 1989 yılında olduğu gibi.

1997 yılında Heino Falcke, “sosyal demokrasi için” ve sermayenin “demokratik meşruluğu olmayan gücüne karşı” Erfurter Beyannamesi’nin imzacılarındandı. Helmut Kohl, Falcke ve Friedrich Schorlemmer’i entellektüel kışkırtıcı ve hainlik yolundaki nefret vaizleri olarak tanımladı. Yanılıyordu. Onlar, bugüne kadar hem kendilerine hem de Luther’in “Hıristiyanın özgürlüğü”ne sadık kaldılar. Heino Falcke 2009’da, “politika, mümkün olanın politikası olabilir”, diye özetliyor. “Hıristiyan umudunun sanatı, olması gerekenin mümkün kılınması için kararlıca çalışmaktır.”