9 ve 10 Eylül 1989 tarihinde Katja Havemann’ın Grünheide’deki arazisinde buluşan “Yeni Forum”un saygın ilk imzacıları arasında, Martin Klähn, sadece 29 yaşıyla imzacıların en genci değil, o aynı zamanda Bärbel Bohley, Katja Havemann ve Rolf Henrich tarafından toplantıya katılanların sadece kişisel davet edilenler olabileceği kararına rağmen, davet edilmeksizin toplantıya katılan biriydi. İnşaat mühendisi olan Martin Klähn, zorunlu askerliğin her türünü reddeden arkadaş grubunun toplantısında tesadüfen böyle bir toplantının yapılacağı haberini almış ve oraya gitmeye karar vermişti. Rolf Henrich, Klähn’in de geleceğini haber aldığında ilk önce gelmesini reddetti. Ancak Klähn, kararından vazgeçmedi ve toplantı yerine gitti. Böylelikle kendisi, Demokratik Alman Cumhuriyeti’ni (DDR) kuzey bölgesinden gelen tek temsilci oldu. Heiko Lietz, asıl davetli olan kişi, bu toplantıda yine konuşmaların yapılacağı ve harekete geçilmeyeceğini düşündüğü için gelmemişti. Martin Klähn de ilk başlarda, düzeyi yüksek bir tartışma kulübüyle karşı karşıya olduğunu düşünüyordu. Grünheide’ye geldikten kısa bir süre sonra, burada çok yeni şeylerin planlandığını gördü. Ancak o da, diğer dava arkadaşları gibi, yaratacakları muazzam etkiden habersizdi. 

Schwerin şehrine döndükten sonra, „Yeni Forum“un çağrısını yasa dışı yollardan kendi işletmesinde diğer meslektaşlarının yardımıyla hemen çoğaltan programcı, imza toplamaya başladı. Evi, Schwerin’de „Yeni Forum“un ilk merkezi haline geldi. Burada da insanların gösterdiği ilgi şaşırtıcıydı. Klähn, daha önce üzerinde anlaştıkları gibi, „Yeni Forum“u Schwerin’de legalleştirme dilekçesini Uta Loheit’la birlikte verdi. Dilekçe diğer illerde olduğu gibi burada da sert bir şekilde geri çevrildi. 2 Ekim 1989’da, Pauls Kilisesi’nde, „Yeni Forum“un Schwerin’de kuruluş toplantısına 800’ün üzerinde insan katıldı. 

Schwerin’de ikinci başarı 23 Ekim’de elde edildi: „Yeni Forum“ Pazartesi Mitingi düzenledi. Sosyalist Birlik Partisi (SED) ilçe yönetimi bu mitingi etkisizleştirmek için kendisi büyük bir yürüyüş yapma kararı aldı. Bu karar SED için bir felakete dönüştü. 40 bin insan, ülkede yapılması gereken değişimler ve „Yeni Forum“ için ve SED’ye karşı sokaktaydı. Çoğu SED’nin yürüyüşüne katılmak için gelmişti ancak onlar, çok hızlı bir şekildi umudun yeni taşıyıcılarının yanında yer aldılar. Bu başarı aynı zamanda Martin Klähn’in kişisel başarısıydı. 

Bu genç adam toplumda meydana gelen ayrışmayı kendi aile evinde bizzat yaşamıştı. Anne ve babası rejimin direklerinden oldukları halde oğulları, çoktan yönünü değiştirmiş, Kasım 1987’de, Doğu Berlin’de Çevre Kütüphanesi’ni işgal ettikleri için tutuklanan ve baskıya maruz kalan insanlarla açıktan dayanıştığını ilan etmişti. Devrimden sonra da –ki kendisi bu ismi umutları ve amaçları yerine gelmediği için kullanmıyor- politik faaliyet yürütmeye devam etti. Martin Klähn, yaklaşık 20 yıldır, politik ve yetişkin eğitiminde çalışıyor. O ayrıca çok sayıda sivil toplum alanında faaliyet yürütüyor. Martin Klähn’in kararlılığı olmasaydı Kuzey biraz daha geç uyanmış olacaktı.