Almuth Berger’in ilahiyatçı anne ve babası Nazi döneminde “Bekennende Kilisesi”nin üyeleriydiler ve çocuklarına ekümeninin ne anlama geldiğini kendi yaşamlarıyla örnek olarak öğretiyorlardı. Mutfak sofrasında Afrika’dan, Hindistan’dan sık sık misafirler otururdu ve farklı ten renklerine, kültürlere ve farklı dinlerden insanlara saygı gösterilirdi. 17 yaşında Afrika’da çocuklara ders vermenin hayalini kuran ancak daha sonra Berlin’de İlahiyat Fakültesi’nde okumaya başlayan Almuth Berger, “bu önyargısızlık beni belirledi”, diyor. Üniversite eğitimi sırasında evlendi. Eşi ilk “İnşaat Askerleri” arasındaydı. Kilisenin önde gelenleri, evli bir kadını papazlık makamında görmekten hoşnutsuzdu. Bundan dolayı Almuth Berger, ancak 1975’de ikinci İlahiyat Fakültesi devlet bitirme sınavına girebildi. Bu arada üç çocuk dünyaya getirmişti. 1976’da eşiyle birlikte Magdeburg şehrine taşındı ve orada “Barış Pazar”ı ve “Barış Haftası”nı birlikte örgütlemeye başladı. Magdeburg’da “Barış için Kadınlar” grubunun kurulmasında aktif rol aldı. “Biz insanları, barış ve adalet için mücadele etmeleri için cesaretlendirmek ve onlara güç vermek istiyorduk.”

1985’de tekrar Berlin’e dönen Almuth Berger, Friedrichshain semtindeki Barholomaeus cemaatinde papazlık makamına geldi. Burada da insanlara güç vermek istiyordu. Tartışma ortamları yaratmak, diğer insanlarla birlikte, dünyaya barışın gelebilmesi için çocukların nasıl yetiştirilmesi gerektiğine kafa yormak istiyordu. Onun cemaatine Freya Klier ve Stefan Krawczyk gibi Demokratik Alman Cumhuriyeti’nde (DDR) sahne yasağı olan bu iki sanatçı da geliyordu.

1986’dan itibaren cemaatte Mozambikli genç Hıristiyanlardan oluşan bir grup vardı ve bayan papaz bunlara başlangıçta dini ayinlerini yapabilecekleri bir oda tahsis etmişti. Ancak kısa süre sonra düzenli toplantılar yapılmaya başlandı ve Almuth Berger bu toplantılar için Portekizce dahi öğrendi. 1988’de, diğer ilgili genç insanlarla birlikte DDR’de yaşayan yerli ve yabancıların ilk buluşma yerlerinden biri olan ve diğer şehirlerde de benzerlerinin kurulmasına öncülük eden Cabana’yı (küçük külübe) kurdu. Cabana’ya Mozambikliler, Şilililer, Filistinliler ve Çinliler geliyordu. Burada Almanlarla açık ve özgürce konuşabiliyorlardı ki bu, resmi makamlarca istenmeyen bir durumdu.

1987’de Almuth Berger’in belirleyici katılımıyla “Ayrışımın Pratiğine ve Prensibine Karşı Girişim” kuruldu ve bu Girişim’den daha sonra 1989’da “Şimdi Demokrasi” isimli yurttaş hareketi doğdu. Hareketin hedef tahtasında sadece duvardan kaynaklı seyahat hakkının sınırlandırılması yoktu. Onlar aynı zamanda, Avrupalı komşularıyla birlikte yaşamak istiyorlardı. Onlar kilisenin ve toplumun kendi içlerinde yaptıkları ayrıştırmayı eleştiriyorlardı. Almuth Berger için bunlar bir bütündü: 1988’de tutuklananlar için dini ayinlerde yapılan dualar, seçimlerin gözlemlenmesi, yabancıların entegrasyonu. Onun sözleriyle, yaşamının en heyecan verici ve yoğun günleri, son DRR-Hükümeti’nde Yabancılardan Sorumlu Yetkili olması ve daha sonra Brandenburg Eyaleti’nde bu görevine devam etmesiyle başlıyor.

Almuth Berger, bir emekli olarak da, kilisenin ve yerel yönetimin cemaatlerinde çalışmalarını sürdürüyor. O hala insanları daha fazla adalet için harekete geçirmeye çalışıyor çünkü “gerçekleri görmemiz gerekiyor”.