Ehrhart Neubert, Barışçıl Devrim’in az sayıdaki beyinlerinden biriydi. Diğer ülkelerin entellektüelleri komünist rejime karşı protestoya öncülük ederken Demokratik Alman Cumhuriyeti (DDR) entellektüelleri kendilerini geride tutuyorlardı. Sadece kiliselerdeki bir avuç akademisyen, Sosyalist Birlik Partisi (SED) diktatörlüğünü içten dönüştürmenin olanaklarını teorik olarak da araştırıyordu. 

Bunlardan biri 1984 yılından itibaren DDR-Kilise Birliği’nin Teoloji Araştırma Bölümü‘nde çalışan Ehrhart Neubert’di. Bu araştırma bölümünde, DDR’de kiliseler üzerinden gelişmekte olan protesto hareketini inceliyordu. 1989 yaz aylarında Batı’ya yaptığı iş seyahatini, Bonn şehrinde yapılan DDR Araştırma Kongresi’ni dahi analizlerini sunmak için değerlendirdi. Yaptığı, o dönemin koşullarında, görülmemiş ve az risk taşımayan bir olaydı. 

Ancak Neubert kendi deyimiyle, sadece „toplumsallaştıran gruplar“ı, yani kilisenin koruyucu çatısı altında çalışan bağımsız grupları araştırmakla yetinmiyor, onları aynı zamanda destekliyordu. Kilisedeki çalışma olanaklarını tehlikeye atmamak için muhalif hareketin başına geçmiyor, daha çok zekası ve taktik becerisiyle arka planda çalışıyordu. O, daha sonraki süreçlerde de en güçlü yanı olan, farklı aktörler arasındaki ağı örmeyi devam ettirdi. 

Doğu Berlin Wilhelm-Pieck Straße‘deki büyük ve orta halli evi, 1989 sonbaharında DDR muhalefetinin bundan dolayı da çok sık ziyaret ettiği bir buluşma noktasıydı. Burada onun inisiyatifiyle, başlangıçta “demokratik sosyalizmi” savunan, Ocak 1990’da diğer partilerle “Almanya için İttifak“ adı altında birleşen ve muhalif yurttaş gruplarından oluşan “Demokratik Yola Çıkış” kuruldu. 

Neubert kısa bir süre için meslek politikacılığına soyundu. “Demokratik Yola Çıkış” adına “Merkezi Yuvarlak Masa” toplantısına ve DDR’de yapılacak ilk özgür seçimler için yürütülen seçim çalışmalarına katıldı. Ancak Batılı danışmanlar ondan rüzgarda uçuşan saçlarını kesmesini talep ettiğinde, hem bu talebe uymadı hem de siyasetin bu türünden çekildi. 

Ocak 1990’da, geçici olarak şansını muhalefet partisi Birlik 90’da denedi ancak kısa süre sonra kendisini en iyi hissetiği yere, yurttaş girişimlerine geri döndü. 1990 yılında, Baltık devletlerinin bağımsızlık mücadelesini destekleyen, “Özgür Baltık Bölgesi Komitesi”ne katıldı. 1996’da, geçmişte politik baskıya maruz kalmış insanların tazminat almak için yıllarca verdikleri mücadelelerinde onlara danışmanlık yapan ve bir sivil toplum örgütü olan “Berlin Yurttaş Bürosu”nu kurdu. Kendisi şu an bu büronun başkanı. Ve o, yine DDR döneminde de yaptığı en iyi işi yapmaya başladı: Analiz etmek, bilgi sunmak ve asıl olarak da mükemmel yazılar yazmak. Barışçıl Devrim’in 20. yıldönümünde SED dikatörlüğünün çöküşünü anlatan büyük eseri yayınlandığında, yaşamında önüne koyduğu hedeflere erişmiş oldu. Eserin başlığı “Bizim Devrim”di, ancak DDR’deki köklü değişimin zihinsel hazırlığı göz önünde bulundurulduğunda, bu eserin başlığı “Benim Devrimim” de olabilirdi.