CDU milletvekilinin memleket izni var veya daha doğru bir ifadeyle: Dresden federal seçim bölgesi için zorunlu çalışma haftası başlıyor. Dreikönigs Kilisesi, onun bürosundan sadece bir kaç metre uzaklıkta. Kasım 1976’da burada, Reiner Kunze ve kitabı Die wunderbaren Jahre ile ilgili Demokratik Alman Cumhuriyeti’nde (DDR) gerçekleşen, kamuoyuna açık son okuma günlerinden birini düzenlemişti. Bundan sonra gizli servis Stasi, Vaatz’ı “Primus” adı altında en yüksek izleme derecesine aldı. Bu isim hiç de fena bir isim değildi. Çünkü Vaatz önde olmayı ve bir şeyleri harekete geçirmeyi seven biri. Onun için bugün o, eski kulağı kesiklerden ve politikada deneyimli ihtiyarlardan. Dört kez baba olan Vaatz’ın özelliği açık sözler konuşmak. 

Vaatz, Greiz’da lise diplomasını aldı, Dresden’de matematik okudu, DDR’nin kimya tesisi inşaatında çalıştı, yedek askerlik yapmayı reddettiği için 1982 yılından 1983 yılına kadar tutuklandı ve Unterweltborn’da çelik fabrikasında ter dökmek zorunda kaldı. 1989 yılında “Yeni Forum”a katıldı, 20’li Dresden grubunun üyesi oldu ve Barışçıl Devrim barışçıl kalınca, kendisine ben nereye aitim, diye sordu. 

Vaatz için bir şey çok netti: sürekli protestolarına devam eden yurttaş hareketine ait değildi. Liberallere de ait değildi. Vaatz, Genscher’in taraftarı değildi. Yeşiller? Hayır, atom bombası korkusu yaymak ona göre değildi. Ya Sosyal Demokrat Parti? Hayır, onların Alman sorununda yürüttükleri tartışma onu sinir ediyordu. Geriye sadece Hıristiyan Demokrat Partisi (CDU) kalıyordu. Özellikle başbakan, Vaatz’ın gelecekteki politik yaşamından sorumluydu: “Helmut Kohl’un Alman sorununa yaklaşımı, bana göre tek doğru karardı”, diye hatırlıyor Vaatz. Daha önceki sırdaşlarından koptu ve 20 Şubat 1990’da Hıristiyan Demokratlara üye oldu. Vaatz, partisi 18 Mart ilk özgür Halk Parlamentosu seçimlerinde yüzde 48’in üzerinde oy alınca, hem partiye girmekle doğru bir karar verdiğini hem de onun arzuladığı Alman Birliği’nin tamamlanmış bir süreç olduğunu gördü. 

Genç CDU’lu adını duyuruyordu ve Nisan 1990 sonunda, Saksonya için hazırladığı anayasa taslağını kamuoyuna sundu. O, Dresden ilinden sorumlu hükümet temsilci yardımcısı oldu ve cumhuriyetin kuruluşunu hazırladı. Bazıları için “hain” olan Vaaatz, Saksonya’nın yeni bakanlıklarını planlıyor, Baden-Württemberg eyaletindeki ortaklarıyla birlikte iş ilanlarını hazırlıyordu. Çalışma odasının bulunduğu il kurulunda kavga çıktı. Eski yöntecilere her koşulda kapılar açık değildi. Herkes önce iş başvurusu yapacaktı. Vaatz: “Eski aygıtın tekrar canlanmasını engellemek ve yeni kurulacak bakanlar idaresinin üstesinden gelmek için çok emek harcamak gerekiyordu.” 

Bu adam hala kalbiyle ve ihtirasla politikacı. 20 yıl öncesinin heyecanı yatıştı. Onu “inanılmaz” şekilde öfkelendiren, SED rejiminin kurbanlarının genelde tarihte kazananlar arasında yer almaması ve sayıları hiç de az olmayan eski yönetici yoldaşların yaptıkları parlak dönüşler.