İktidar mücadelesi

Duvar açık. Ancak Demokratik Almanya Cumhuriyeti (DDR) yönetimi, iktidarı gönüllü olarak elden bırakmak istemiyor. Bundan dolayı eylemler durmak bilmiyor. Grevler ve cezaevi isyanları başlıyor. Gizli servis Devlet Güvenlik Bakanlığı’nın binaları işgal ediliyor ve zorla özgür seçim kararı aldırtılıyor.

Duvarın yıkılışının ardından, DDR’de ortam keskinleşmeye devam ediyor. Duvarın yıkılışını izleyen aylarda insanlar sokaklarda eylem yapmaya devam ediyor. Birçok işletme ve cezaevinde grevler yapılıyor. SED, iktidar olmaktan vazgeçmeli. SED üyeleri de ayağa kalkıyor, hatta ordu ve polis mensupları dahi protesto eylemleri yapıyorlar.

Aralık 1989 başında yurttaş hakları savunucuları, gizli servisin binalarının çoğunu işgal ediyor. SED’nin hegemonyasındaki hükümet, ülkenin idaresinin denetimini elinde tutmaya çabalıyor. Ancak DDR yurttaşları, Ocak 1990’da gizli servisin Berlin’deki merkezine hücum edince, iktidarın son kalesi de düşüyor.

Böylesine bir ortamda hükümetin istifası neredeyse kaçınılmaz. Ancak Başbakan Modrow bunu yapmak yerine, muhalefetten temsilcileri ek bakanlar olarak hükümete atıyor. Bu baş döndürücü dönemde, „Merkez Yuvarlak Masa“, şiddetsiz bir şekilde demokratik geleceğe geçişi sağlıyor.